De missie en visie van de ledenorganisatie bewaar je best niet onder een stolp. Ook niet als het op tijdsresistent glanzend papier gedrukt is. Te dikwijls zie je in organisaties dat de grote oefening ooit wel eens gebeurd is, maar dat de vereniging nu met realpolitik gerund wordt. Vragen kunnen zich normaal niet stellen, maar in dit geval maak ik een uitzondering: hoe belangrijk is het eigenlijk om met die missie en visie te gaan werken? Ik geef 4 bedenkingen hierbij.
[Wil je te weten komen hoe je die alignering van missie, visie en strategie heel concreet – in tegenstelling tot mijn bedenkingen hieronder – in de praktijk aanpakt, dan is de BSAE Masterclass van Luc Ardies op 14 maart 2019 zeker een aanrader.]
Wat je benoemt, bestaat
Als organisatie heb je er alle belang bij om de missie en visie scherp te stellen, want het heeft bewustzijn en identiteit aan de organisatie. En vooral moed en energie om de organisatie te organiseren. Clay Shirky waarschuwt in Cognitive Surplus: “Groups tolerate governance, which is by definition a set of restrictions, only after enough value has accumulated to make the burden worthwhile.” Missie en visie moeten dus zowel inspirerend als richtinggevend zijn voor iedereen binnen de organisatie. Geen abstracte of dode letter, maar een wervende tekst die overal in de organisatie opduikt.
Wie kiest, verliest
Wellicht het meest essentiële voordeel van een missie en visie is dat het de scope bepaalt voor wie daadwerkelijk het werk mag leveren, de verenigingsprofessionals of in een minder gunstig scenario uitvoerende bestuurders. Verenigingswerk kent nu eenmaal geen natuurlijke grenzen. Elke dag, elke vergadering kan er wel een nieuwe actie opborrelen, die bovenop het pakket komt. Een strakke aflijning van de strategische werven op basis van de missie en visie biedt levensnoodzakelijke gemoedsrust. Concreet: we maken een lijst van 20 speerpunten en beslissen de eerste 10 uit te voeren. Over de andere moeten we niet telkens meewarig twijfelen. Nieuwe zaken kunnen makkelijk afgetoetst worden en passend geparkeerd worden bij de eerste of de laatste tien.
Wie is, wordt gezien
Veelal wordt onderschat hoe anderen de organisatie percipiëren. En dan heb ik het niet zozeer over wat direct zichtbaar is zoals de website, de statuten, het team, maar wel over de uitstraling, de cultuur, de waarden. Zaken die direct gelinkt zijn aan de missie en de visie. Maar zonder authenticiteit hebben die geen impact. Er wordt gezegd: een stakeholder kies je niet, die kiest jou. Als organisatie wil je dus op je best ter beschikking staan van de actoren. Want er wordt ook gezegd: als je als stakeholder niet aan tafel zit, sta je meer dan waarschijnlijk op het menu.
Wat we niet weten, willen we weten
Waar ledenorganisaties ruimschoots in te kort schieten is kijken naar de toekomst, naar het onbekende. We weten uiteraard wel dat we de toekomst niet kunnen voorspellen, zeker niet vanuit de logica van het verleden: dingen veranderen niet langer lineair maar kennen een tipping point waarna ze exponentieel omhoog of omlaag schieten. Het is nochtans een belangrijke uitdaging voor een ledenorganisatie om als ‘toekomstwerker’ op te treden. Nergens anders is de collectieve kennis van de leden beter inzetbaar om samen tot unieke ledenbinding te komen. Laat deze functionaliteit van flexibiliteit, te vertalen in weerbaarheid, dan ook een basiswaarde zijn van de missie en visie van de organisatie.
* * *
Wil je te weten komen hoe je die alignering van missie, visie en strategie heel concreet in de praktijk aanpakt, dan is de BSAE Masterclass van Luc Ardies op 14 maart 2019 zeker een aanrader. Meer info en inschrijven op http://bsae.be/event/75
* * *
Blijf op de hoogte van inzichten door deze blog te volgen – u kan zich aanmelden in de rechterkolom. U krijgt dan een email als ik een nieuw artikel publiceer (2-tal per maand).
Marc Mestdagh 